Via een collega kwamen wensmoeders Claudia en Sedira in contact met Jerry. Het klikte en hij werd hun donor. Inmiddels hebben zij samen twee kinderen.
Een donor met een kleurtje
Claudia had de sterkste kinderwens, Sedira hoefde niet per se te baren. Omdat Sedira Antilliaans is, wilden ze graag een donkere donor, zodat het kindje op hen beiden zou lijken. Die was niet beschikbaar bij de spermabank waar ze informeerden.
Ze gingen op zoek naar een donor in hun eigen kennissenkring: iemand die niet helemaal op de achtergrond zou blijven, maar ook niet met een vaderrol. Een man die op eenzelfde manier in het leven staat als zijzelf.
Wil jij voor ons donor zijn?
Een eerste kennis zei nee op de vraag of hij donor wilde zijn. Daarna besloten ze open te zijn over hun zoektocht tegen iedereen. Tot ze een collega spraken die zei dat hij misschien wel iemand wist.
Ze werden in contact gebracht met Jerry, een man van Surinaamse afkomst en vader van een kind van 20. Het klikte. Bij een notaris hebben ze alles laten vastleggen, en via zelfinseminatie raakte Claudia zwanger.
Een zoon en een dochter
Inmiddels zijn Claudia en Sedira moeders van twee kinderen: een zoon en een dochter. Jerry zien ze regelmatig en hij is betrokken bij de kinderen.
Of de kinderen op Sedira lijken?
"Laatst werd ik op straat aangesproken door een mevrouw die zei: 'je kunt wel zien van wie zij die mooie krullen heeft'. Dat ontroert me. Want ik ben dan wel haar moeder, genetisch ben ik dat niet."
Sedira
niet-biologische moeder in tweemoedergezin
Lees het hele artikel
Ella Mae Wester, ‘Claudia en Sedira vonden dankzij hun collega een donor’, in: Vriendin, 11 juni 2024
Lees ook: Maartje: 'mijn kinderen hebben niet mijn genen, wel mijn achternaam'
Delen op:
Afbeelding
