Wensouders die op zoek zijn naar een zaaddonor, hebben twee mogelijkheden:
Maar waar moet je aan denken als je een keuze gaat maken voor een spermadonor? Hoe kun je bijvoorbeeld nú al rekening houden met je toekomstige kind?
Een zaaddonor via een spermabank is een identificeerbare donor. Dat betekent dat de wensouder niet weet wie de donor is. Zijn gegevens zijn wel geregistreerd, zodat het kind als zij 16 jaar of ouder is, de identiteitsgegevens van de donor kan opvragen.
In Nederland zijn 8 klinieken met een eigen spermabank. Omdat de vraag naar donorsperma groter is dan het aanbod, wordt er in Nederland ook gebruik gemaakt van donorsperma uit het buitenland.
Bij een spermabank worden donoren gescreend op genetische aandoeningen en infectieziekten. Spermabanken hanteren ook een maximum van 12 wensmoeders/gezinnen waarvoor het sperma van één donor gebruikt mag worden.
Donoren bij spermabanken zijn identificeerbare donoren. Dat betekent dat de (wens)ouders niet weten wie de donor is, maar zijn identiteit wel bekend is bij de kliniek. Op inseminaties die in een ziekenhuis of kliniek gedaan worden, is de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting (Wdkb) van toepassing. In die wet is geregeld dat gegevens van de donor worden geregistreerd bij het College donorgegevens kunstmatige bevruchting (Cdkb, voorheen: Sdkb, Stichting donorgegevens kunstmatige bevruchting)
In de Wdkb is vastgelegd op welke momenten wie informatie over de donor op mag vragen. Een donorpaspoort met informatie over uiterlijk, eigenschappen, opleiding, werk en motivatie kan door ouders vanaf de geboorte opgevraagd worden, en door het kind als zij 12 jaar is. Identiteitsgegevens kunnen alleen door het kind opgevraagd worden, als zij 16 jaar is.
Door te kiezen voor een spermabank, kies je voor duidelijke, maar weinig flexibele regels.
Een wensouder kan ook zelf een zaaddonor zoeken. Dat kan een bekende zijn, een vriend of goede kennis, of een man met wie de wensouder via via in contact komt. Een andere mogelijkheid is online een oproepje plaatsen. Wensouder(s) en zaaddonor maken zelf afspraken en leggen deze vast in een donorcontract.
Het kiezen voor een zaaddonor die zich online aanbiedt kan risico's en nadelen met zich meebrengen waar die wensouders zich bewust van moeten zijn.
Met een donor met wie je via een online platform of website in contact bent gekomen, moet een wensouder zelf alles checken en regelen: zijn identiteit, een medische screening, een SOA-test, afspraken over hoeveel wensouders hij maximaal wil helpen en over contact in de toekomst. Bij mannen die hier niet aan mee willen werken, of alleen via seks willen ‘doneren’, zouden alle alarmbellen moeten gaan rinkelen: niet doen!
Als wensouders zaken niet goed regelen, kan dat in de toekomst voor een hoop narigheid zorgen, voor ouders én kind.
Voorzorgsmaatregelen die wensouders kunnen nemen:
Lees meer over wat je kunt doen in onze blog: 'Waar je op moet letten bij je zoektocht naar een zaaddonor'.
De wereld rondom donorconceptie staat niet stil. Wil je op de hoogte blijven van relevante onderzoeken, nieuws en actuele ervaringen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief.