Als je donorvader niet bekend is bij de Stichting Donorgegevens (SDKB) en in de Fiom KID-DNA Databank, kun je met een DNA-test en stamboomonderzoek naar hem op zoek. Als je wilt weten of je halfbroers en -zussen hebt, en er is geen match bij de SDKB, dan zijn DNA-testen de enige manier om hen te kunnen vinden.
Door uitkomsten van DNA-testen te combineren met traditioneel stamboomonderzoek, kunnen genetische relaties tussen mensen afgeleid worden. Deze methode wordt genetische genealogie genoemd.
De eerste stap is een DNA-test doen bij een DNA-databank. Dit kan bij verschillende internationale bedrijven, zoals: Family Tree DNA (FTDNA), MyHeritage, 23andMe, Living DNA en Ancestry.
Om je kans op succes te vergroten, kun je je DNA bij meerdere testbedrijven opslaan. Je hoeft niet bij elk bedrijf opnieuw te testen: je testresultaten kun je uploaden naar andere testbedrijven. Soms betaal je hiervoor een kleine vergoeding.
Testdata uploaden kan niet bij Ancestry en 23andMe. Ancestry heeft wel veruit de grootste DNA-database. Daarom is de handigste route: een DNA-test doen bij Ancestry, en daarna de testresultaten uploaden naar MyHeritage, FTDNA, Living DNA en Gedmatch.
Meer over internationale DNA-databanken: Els Leijs/familiedetective & Fiom, QuickScan internationale DNA-databanken
De test levert matches op, vaak wel meer dan 1000. Die vind je op je persoonlijke pagina bij het testbedrijf. Met veel van deze personen deel je maar een heel klein stukje DNA. Zij zijn 3e tot 5e-graads familieleden: dan is iemand bijvoorbeeld je achter-achter-achter-achterneef.
De hoop is natuurlijk dat je sterkere matches vindt. Misschien vind je wel meteen een halfbroer of -zus.
Als de eerste resultaten binnen zijn, start het puzzelen. Je begint bij de matches waarmee je de meeste overeenkomsten hebt. Van elke match kun je de genealogische informatie bekijken. Als er personen aan jou gematcht zijn van wie je vermoedt dat ze van de kant van de donor zijn, kun je proberen contact op te nemen via email.
Op deze wijze kun je een stamboom bouwen en de donor en mogelijk ook halfbroers en -zussen vinden. Dat kan een flinke puzzel zijn.
De internationale DNA-databanken zijn commerciële instellingen. Daarom aarzelen mensen soms om hun gegevens daarin op te slaan.
Je kunt twee dingen doen om je gegevens te beschermen:
Meer over privacy:
Heb je hulp nodig bij je zoektocht?
