Ik ben een anonieme spermadonor

Als het al langer geleden is dat je spermadonor was, is de kans groot dat je een anonieme donor bent. Inmiddels weten we hoe belangrijk het voor donorkinderen is om te kunnen weten wie hun donorvader is. Daarom namens alle donorkinderen ook aan jou de oproep: maak je bekend!

Vóór 2004 was het grootste deel van de spermadonoren anoniem. Lange tijd was anonimiteit de norm, niemand stelde dat ter discussie. Sterker nog: betrokken artsen drongen erop aan. 

In Nederland is eiceldonatie nooit anoniem omdat de wet anoniem doneren verbiedt en behandelingen altijd in een kliniek plaatsvinden. Omdat er pas sinds 2014 eicelbanken zijn en het eerder nog niet goed mogelijk was eicellen in te vriezen, moesten wensouders altijd zelf een donor zoeken. Eiceldonoren van voor de Wet donorgegevens zijn dus altijd bekende donoren.

Andere tijden en inzichten

De tijden zijn veranderd. In 2004 werd er een wet van kracht die anoniem doneren verbiedt en openheid over donorconceptie aanmoedigt. De breed gedeelde opvatting nu is dat openheid over donorconceptie voor alle betrokkenen het beste is. Voor donorkinderen is het belangrijk dat zij kunnen weten wie hun genetische ouders zijn, en voor ouders is een geheim dragen zwaar.

En misschien ben je zelf ook wel nieuwsgierig naar de kinderen die zijn geboren met jouw hulp.

Daarnaast zijn er ontwikkelingen die ervoor gezorgd hebben dat anonimiteit lang niet altijd gewaarborgd kan worden. Er zijn tal van donorkinderen die door gebruik te maken van internationale DNA databanken en gedegen stamboomonderzoek, de identiteit van hun donorvader achterhaald hebben. Een dergelijke zoektocht kan een intensief en langdurig traject zijn.

Eerst de ouders geholpen, nu het kind

Rob was donor in de jaren tachtig. Anoniem doneren was toen gebruikelijk. Hij wilde alleen maar ouders helpen een kind te krijgen. 

Pas later begreep hij hoe belangrijk het is voor donorkinderen om te weten wie de donor is. Daarom besloot Rob zich bekend te maken.

Anonieme donor? Maak je bekend!

Veel donorkinderen willen weten wie hun donorvader is. Ook de donorkinderen van voor 2004. Daarom is het belangrijk dat anonieme donoren van toen zich alsnog bekend maken. In 2017 deed toenmalig minister van VWS Edith Schippers al een oproep aan anonieme donoren: je deed toen een goede daad door te doneren, doe nu een tweede goede daad en maak je bekend.

Er zijn verschillende manieren om te zorgen dat de donorkinderen die geboren zijn met jouw hulp meer te weten kunnen komen over hun herkomst.

Je kunt ervoor kiezen om alsnog een identificeerbare donor te worden. Het is ook een mogelijkheid om anoniem te blijven, maar wel alsnog een donorpaspoort met informatie over jezelf in te vullen.

Voel jij je aangesproken, en wil je je bekend maken? 

Ik heb anoniem gedoneerd, wat nu?

Wat willen donorkinderen van de donor?

Donorkinderen die willen weten wie de donor is, zijn op zoek naar herkenning. Ze willen graag weten of ze uiterlijke kenmerken terugzien bij de donor, of ze herkenning vinden in zijn persoonlijkheid of interesses. 

De meeste donorkinderen zoeken geen vaderfiguur. Voor hen is het vooral belangrijk om te weten wie de donor is. Vaak willen ze hem ook graag ontmoeten. Een ontmoeting is niet verplicht voor een donor.

Een donorkind (of de ouders van een donorkind) hebben ook geen recht op geld van de donor. Een donorkind gaat niet van de donor erven. Ook niet als met een DNA test bewezen wordt dat de donor de biologische vader is.

Hulp nodig?

Het kan een grote stap zijn om te besluiten uit de anonimiteit te stappen. Misschien weten mensen in je omgeving niet dat je donor bent geweest, en weet je niet goed hoe je daarmee om moet gaan. Of je vraagt je af wat je kunt verwachten, als je je bekend gaat maken.

Het kan helpen om ervaringen van donoren te lezen die je voorgingen.

Je kunt ook met iemand praten over je aarzelingen of vragen:

• met andere (voormalig anonieme) spermadonoren op Platform Priamos. Je kunt er terecht voor overleg, advies en ondersteuning. 
• met een counselor van de kliniek waar je destijds gedoneerd hebt. Niet alle klinieken bestaan nog.
• met Fiom als je overweegt je in te schrijven bij hun KID-DNA databank
• met een gespecialiseerde counselor: bij Point netwerk vind je psychosociale hulpverleners die veel ervaring hebben o.m. donorconceptie.