Hoe Emi Stikkelman, kind van een zaaddonor, na 17 jaar haar vader vond

30 mei 2017
anoniem/identificeerbaar/bekend doneren spermadonatie
Terug naar het overzicht

Jarenlang was Emi Stikkelman (32), kind van een zaaddonor, op zoek naar haar biologische vader. Diverse pogingen mislukten. Tot ze na een lange zoektocht samen met haar halfzus ineens tegenover hem zat. Hij was de psycholoog, zij de patiënt.

Vragen en fantasieën

Emi heeft altijd geweten dat haar moeder hulp had gehad van een spermadonor om haar te krijgen. Al zo lang ze zich kan herinneren heeft Emi vragen en fantasieën over haar vader. 

Ze weet alleen wat in het donorpaspoort staat: geboren in 1960, 1.80 m lang, blauwe ogen en donker krullend haar. De onduidelijkheid over haar vader is een rode draad van onrust in haar leven.

Zoektocht naar haar donorvader

Op haar zestiende doet Emi een oproep in het programma Spoorloos. Tevergeefs. In 2010 komt ze door een artikel in de krant in contact met haar halfzus Maartje.

In 2016 registreert zij zich bij drie internationale dna-databanken. Na een goede match en met hulp van familieonderzoeker Els Leijs reconstrueert Emi een stamboom.

Uiteindelijk vindt zij haar vader, en ontmoet hem samen met haar halfzus Maartje. 

 

Volledige artikel

Anneke Stoffelen, 'Hoe Emi Stikkelman, kind van een zaaddonor, na 17 jaar haar vader vond', in: De Volkskrant, 30 mei 2017

 


FacebookTwitter