Niels ontmoette zijn donorkind na 40 jaar: 'een verrijking'

Niels (67) besloot in 1978 zijn sperma te doneren. In 2010 registreert hij zich bij de Fiom KID DNA databank. Niet omdat hij zelf nieuwsgierig is, maar omdat hij zijn donorkinderen de mogelijkheid wil geven hem te vinden. In de zomer van 2019 belt Fiom: er is een match. 

Zaaddonoren gezocht

In 1978 trof zijn vrouw een briefje van de Rutgers Stichting: ze zochten zaaddonoren. Zij vroeg haar partner of hij geen interesse had om vrouwen te helpen met het krijgen van kinderen. 

Zo geschiedde. Twaalf keer doneerde hij bij een praktijk in Velp. Toen vond hij het genoeg. Later hoorde hij dat er acht kinderen uit zijn donaties zijn geboren. 

Geen geheim

In 1982 verhuizen Niels en zijn vrouw naar Noorwegen. Daar krijgen ze samen twee kinderen. Ook zijn kinderen hebben altijd geweten dat hun vader spermadonor is geweest. Daar is nooit een geheim van gemaakt. 

Uit de anonimiteit

In 2004 trad de Wet donorgegevens kunstmatige bevruchting in werking. Anoniem doneren mocht niet meer. In 2010 besluit Niels zich te registreren bij de Fiom KID DNA databank. Niet omdat hij zelf nieuwsgierig is, maar om vindbaar te zijn voor zijn donorkinderen. 

Het duurde tot 2019 voor er een match was: donordochter Cathalijne.

Mijn donordochter lijkt op me

Bij de eerste ontmoeting voelde Niels: 'dit is een dochter van mij'. Omdat hij altijd open is geweest over zijn donorschap, was het voor zijn kinderen geen verrassing. Zij staan open voor contact met hun halfbroers en -zussen. Zij vonden dat Cathalijne meer op hun vader lijkt dan zij zelf. 

Sinds de eerste ontmoeting is het contact gebleven. De kinderen van Cathalijne hebben laatst gevraagd of ze Niels opa mogen noemen. 

Volledige artikel

Rowan Peperkamp, Niels (66) ontmoette zijn donorkind na veertig jaar: 'een verrijking', in: website Linda, 12 april 2023