‘De meeste donoren zijn gewoon fatsoenlijke, aardige mannen’, zegt emeritus predikant en donor Michiel Aten. Hij startte een platform voor spermadonoren. Hij zoekt de publiciteit omdat hij zich zorgen maakt over de beeldvorming van spermadonoren

Spermadonoren in het nieuws

In het nieuws gaat het vaak over mannen die bewust veel nakomelingen verwekken of over artsen die hun eigen sperma gebruikten bij inseminaties. 

Maar de meeste van de duizenden mannen die zaaddonor (geweest) zijn, zijn gewone, hulpvaardige mensen. Mannen die respectvol met hun nakomelingen willen omgaan. 

Donor en dominee

Aten werd donor in het Diaconessenhuis in Voorburg, waar hij werkte. Hij was alleenstaand en zag het verdriet bij vrienden die geen kinderen konden krijgen. Hij vond het fijn om te kunnen helpen. 

Later, op zijn 42e begon hij aan een studie theologie en tien jaar later werd hij predikant. Theologisch of ethisch zag hij geen bezwaar in het doneren. Ook in het oude testament wordt er creatief omgesprongen met kinderwensen.

Contact tussen donor en donorkind

Aten kent nu zelf vier van zijn donornakomelingen, zoals hij ze noemt. Hij ziet veel herkenning: persoonskenmerken, een bepaalde belangstelling.

Donorkinderen zoeken antwoord op vragen: wie is de donor? Waarom heeft hij gedoneerd? Zitten er erfelijke ziektes in de familie? Zijn er halfbroers en -zussen?

De meeste donoren staan positief tegenover een kennismaking met hun nakomelingen. 

Lotgenotencontact voor spermadonoren

Vorig jaar startte Aten samen met een aantal andere donoren een platform voor spermadonoren: Priamos. Doelstelling van het platform: 

  1. leden kunnen ervaringen delen en elkaar advies geven
  2. anonieme donoren van voor de Wet donorgegevens uit 2004 oproepen zich bekend en vindbaar te maken.

 

Priamos heeft als regel dat de wens van het donorkind leidend is. Een donor zal zich niet opdringen.

Voor mannen die anoniem gedoneerd hebben en meer willen weten over hoe zij zich bekend en vindbaar kunnen maken:

Ik heb anoniem gedoneerd, wat nu?

Oproep aan ouders: vertel het je kind!

In het verleden kregen ouders van de arts het advies om hun kinderen vooral niets te vertellen over de donorconceptie. Soms werd geheimhouding zelfs als voorwaarde voor behandeling gesteld. Maar tijden zijn veranderd. 

Aten wil ouders op het hart drukken om het alsnog te vertellen. Nu het nog kan. Tegen ouders die bang zijn hun kind kwijt te raken, zegt hij: 

"Het kind is en blijft van jou en zal altijd loyaal aan jou blijven, ook als hij of zij die donor leert kennen. Je verliest echt niemand, er komt hooguit iemand bij. En geloof me, de meeste donoren zijn gewoon fatsoenlijke, aardige mannen."

Voor ouders die hun (volwasssen) kind nog niet verteld hebben dat zij hulp hebben gehad van een donor:

Mijn kind weet niet dat het donorkind is, wat nu?

Volledige artikel

Margaretha Coornstra, Michiel Aten is dominee en donorvader: ‘Ik heb nooit een theologisch of ander ethisch bezwaar gezien’, in Nederlands dagblad, 22 januari 2024


Delen op: FacebookTwitter