Laura vertelt bij RTV Noord over donorkind zijn. Hoe zij altijd wilde weten hoe haar donorvader eruit zag, wat zijn hobby's waren en wat voor werk hij deed. Na vijf jaar puzzelen met DNA-matches en stambomen heeft ze haar donorvader gevonden.
Laura heeft eigenlijk haar hele leven geweten dat ze van een donor is. Toen zij en haar broer drie jaar oud waren, gingen haar ouders scheiden. Haar moeder vertelde toen dat zij van een anonieme donor waren. Eigenlijk heeft zij vanaf dat moment willen weten wie haar donorvader is: ‘het is alsof de helft van je genen in de schaduw staat’.
Haar actieve zoektocht startte bij een internationale DNA-databank. Met matches die ze daar had, kon ze stambomen gaan bouwen. Met hulp van professionele zoekers heeft zij na vijf jaar de identiteit van haar vader achterhaald. Hij bleek al erg oud en dementerend.
Wat Laura het lastigst vindt is dat zij niet weet hoeveel halfbroers en -zussen zij heeft. Ze zal dus ook nooit weten of ze iedereen gevonden heeft of niet. Dat zorgt voor een onrust die nooit over zal gaan.
Bekijk het volledige gesprek op RTV Noord:
Laura vond haar biologische vader na lange zoektocht: 'Hij bleek geen student, maar al 45 jaar', RTV Noord, 16 januari 2024
