Liefde is... als je haar kind krijgt

Marjolijn en Sarah wilden graag samen een kind krijgen. Hoe is dat voor degene die niet zwanger is, vroegen zij zich af. Via via kwamen zij in contact met een lesbisch stel dat kinderen van elkaar had gekregen en hoorden ze over eiceldonatie binnen een relatie.

Wie wordt de donor?

De arts in de kliniek bevestigde dat het mogelijk was. Omdat Marjolijn veel meer de wens had om zwanger te zijn dan Sarah, was meteen duidelijk dat Sarah haar eitjes zou doneren.

En zij moesten nadenken over wie de spermadonor zou kunnen zijn. De broer van Marjolijn was een optie, maar die viel af omdat ze dit te dichtbij en daarmee te ingewikkeld vonden. Uiteindelijk kozen ze voor een donor van de spermabank. 

Uit idealisme besloten zij om de helft van Sarah’s eitjes beschikbaar te stellen voor donatie, als uiting van dankbaarheid.

Twee zoons

Na twee zwangerschappen die in een miskraam eindigen, besluiten ze de rollen om te draaien: Marjolijn doneert eicellen en Sarah draagt de zwangerschap. De eerste keer is raak. Er volgt een moeilijke zwangerschap en na 32 weken wordt hun zoon geboren. 

De moeders hebben een wens voor meer kinderen. Na een tweede zwangerschap van Sarah wordt na 34 weken een tweede zoon geboren die niet levensvatbaar is. 
De wens is groot, de moeders gaan het nog een keer proberen, en de rollen weer omdraaien: Marjolijn gaat proberen zwanger te worden. 

Meer over eiceldonatie van partner

Eiceldonatie van partner is niet zonder risico’s. Meer daarover op: 

Alles wat je moet weten over eiceldonatie van partner

Ten onrechte wordt eiceldonatie van partner vaak interrelationele eiceldonatie genoemd. Maar het gaat niet over eiceldonatie tussen relaties, maar binnen de relatie. Intrarelationele eiceldonatie dus. 

Lees het volledige artikel

Annemieke Riesebos, 'Liefde is… als je haar kind krijgt', in: Flair, zomer 2015, te lezen op de website van Meer dan gewenst